第1873章 我自己带了(2 / 4)

p&; p&; p随后,萧晨离开了诸葛清扬的房间。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“晨哥。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p白夜出现了。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“你干嘛了?睡到现在?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p萧晨看着白夜,有些无语。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“当然不是了,我是沉浸在修炼,乐在其中。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p白夜摇摇头。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“我也得信。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p萧晨撇撇嘴。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“真的,不信拉倒。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p白夜也没解释。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“晨哥,今天干啥啊?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“杀人。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“谁?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“弗朗西斯。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“什么时候动手?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p白夜眼睛发亮,问道。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“他上午会去打高尔夫球,你要跟我一起么?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p萧晨摸出香烟,扔给白夜一根。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“当然了,我们什么时候出发?”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p白夜点上烟,说道。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“现在就去。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p萧晨看看时间。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“好。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p就在萧晨和白夜准备离开时,南宫翎来到近前。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“我也去。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“你……”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p萧晨不想带南宫翎,这小妞儿不好惹啊。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“不准拒绝。”

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p还没等萧晨说出来,南宫翎就冷声道。

&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“好吧。”

&; p